In de psychodynamische bajes
Als onze gedachten een motivationele structuur hebben, begin je dan niet gelijk te twijfelen aan de overtuigingskracht van je eigen achtergrond?
The Februari Man
Aangezien het nu (ongeveer) een jaar geleden is, had ik eigenlijk wel kunnen verwachten dat het effect sterk zou zijn. Maar het is sterker – ik realiseer me nu
en wat is dat dan wel – je iets realiseren
dat het oorspronkelijke idee veel compacter en veel krachtiger was dan het denken over transionaliteit:
What if privileged access didn’t work? Which thoughts come to mind if consciousness was not like that!
Het traditionele plaatje van een dommelende hond en de (zelf)bewuste mens!
Tegenover de motivationele “Matrix” “to blind U from the truth:
“There is my spoon!
…
“But who am I?
Perfectly Framed
For once, for all ye abstraccionados:
If the 18th century marked the rise of liberalism, nowadays right-wing conservatism, the 19th century brought forth modern-day “progressive” socialism. And let’s say the 20th century may be framed as both the clash and their integration, or (Hegelian) synthesis.
Why then would we look upon the 21st as a loss of Idealism, while both these Ideas have been more successful than almost any other?
I will refrain from pointing out the obvious in Western politics.
Over de horizon
Een ecologie van de geest impliceert pervasieve “persoonlijkheidsstoornissen.”
Maar wellicht van groter gewicht is het idee dat je gedachten met het frame veranderen. Waarom is de “six-step-reframe” (80’s-NLP) een wegomleiding? Omdat je net zo vaak met één zinnetje kunt reframen. Daar vind je in de discussie over momentum bij de Amerikaanse primaries méér dan voldoende voorbeelden.
Probleem: het nadenken over problemen (en het zoeken van oplossingen) is vaak van zichzelf ingekaderd. Je zou haast denken: “The body doesn’t live without the mind.
In de psychiatrie, maar ook in het onderwijs, onderkennen we het probleem van transference. Wat in het ene domein geleerd wordt, blijkt niet (altijd) als les te worden beschouwd in een ander domein. Hoe meer de niveaus verschillen hoe sterker het effect [zou ik wagen te veronderstellen/concluderen].
De kaders zijn instrumenteel, maar wij zijn er nog niet altijd zo wendbaar mee. Generativiteit heeft wat dat betreft iets van de growth mindset: als je erin gelooft ervaar je ook de werking, en vice versa, maar als je er niet in gelooft dan lijkt het moeilijk voor te stellen dat het zo zou kunnen werken.
Appy polly litics
“And this is all delivered in the most cheerful style, in the manner of a man who knows he is winning.
And if he knows it must be because it’s true.
“People like this embattled approach because it feels close to the grain of their own lives, to the struggle to win, achieve, improve their incomes, get a better car, a better house. And, actually, in this regard Trump’s performance will often feel more real than a serious debate about foreign policy. They like it the way they like a sportsman who throws all his skill and aggression into the fray and comes out on top.
“Because in the end what we’re talking here is anthropology, not politics.
But it will be known as anthropolotics.
Bron: http://www.politico.eu/article/winners-losers-donald-trump-corbyn-grillo-populists-politicians/
Is het man-vrouw-ding niet gewoon een kwestie van niet weten?
“Waarom benoemde ik homoseksualiteit, aseksualiteit en sapioseksualiteit niet?
En denk anders aan die briljante scene in Robocop, waarin zijn ontwerper zich in het bijzijn van twee bevallige hoertjes laat ontvallen: “Intelligence is sooo sexy..
“Mag seks nog wel slecht zijn?
Zo word ik regelmatig verbluft door mein eigen ondoorgrondspinselde zinnen, maar deze ligt dan weer aan de grens van mein conceptuele uitgestrektheid. Ahum?
“Maken we seks niet te groot?
Het is nog steeds een stuk kleiner dan microscopisch, als het de helft van je leven zou kunnen zijn! Wie denkt er zoiets!
“Alle honderden reacties maakten een ding duidelijk. Over seks(ualiteit) kun je in het algemeen (op metaniveau) praten, of juist zo concreet mogelijk. En die twee kun je maar beter uit elkaar houden. [mijn cursivering]
Het aloude motto achter het niveaudenken had ze niet beter kunnen formuleren.
“Want op metaniveau hoeven de verschillende vormen van seksualiteit − hetero-, homo-, aseksueel − wat mij betreft niet benoemd te worden. Dan gaat het immers over seksualiteit in de breedste zin van het woord; over beleving. En beleving is in feite zo verschillend dat je het weer onder één noemer kunt thuisbrengen.
En da’s ook zeau mooi geformuleerd: “in de breedste zin van het woord.” Ze doelt hier natuurlijk op de alomtegenwoordigheid van het fenomenologisch perspectief: hoe kan iets bestaan als het niet beleefd wordt? En als beleving alles is, ja, dan lukt die ene noemer ook wel weer.
Op het hierboven genoemde, hoogste (meta)niveau kunnen de verschillende vormen van seksualiteit immers niet los benoemd worden. Anders zou het dat niveau niet zijn.
“Wat bleek: seks tussen mensen van hetzelfde geslacht was opmerkelijk beter dan die van heteroseksuele koppels. Hebben ze speciale trucjes of andere bezigheden? Nee, zeggen Masters en Johnson, ze nemen langer de tijd, focussen zich minder op het orgasme en profiteren van ‘genderemphatie’. Ze worden even opgewonden van geven als van ontvangen.
Of ze hebben natuurlijkerwijze geen last van de traditionele aantrekkingskracht tussen man en vrouw, voor zover die spanning voorkomt uit .. onbekendheid met elkaar.
Bill Hicks – Positive Drug Story
“Laatst had ze een kwartiertje vrij en bezocht ze een aidssoawebsite. Daar stond verkeerde informatie op, zoals: ‘Vrouwen doen er heel lang over voordat ze opgewonden zijn en als ze niet vochtig zijn, moeten ze glijmiddel gebruiken.’ Maar vrouwen kunnen binnen één minuut klaarkomen, zegt Laan. ‘Dit soort teksten houdt de mythe van moeilijk in opwinding komende vrouwen in stand en zegt indirect dat vrouwelijk plezier er minder toe doet en dat het doel van seks gemeenschap is.†
Rabiate nonsens natuurlijk, dat vrouwen niet van seks houden, maar wat dacht je dan van voorlichting over drugs?
… Vrouwen die niet volkomen geleefd worden door seks?!
The buck stops here
Hoewel ik mij niet kan voorstellen mijzelf voor te stellen als een Truman-afficionado heb ik deze spreuk meerdere malen in mijn leven voor mijzelf gebruikt. Altijd in de context van de verbetenheid van een nieuw begin.
Maar een nieuw begin bestaat niet. We hebben het over nog een begin. Dus eerder een oud begin. Een zich herhalend ritueel wellicht.
Nothing Novellestallic
Het leven begint telkens weer opnieuw met kerstmis. Althans – zo wil het magische denken.
Het rationele denken begint een week later – wow – 98% overlap.
Begint het transionele denken dan ergens half augustus?
Haast haaks op de rest?
