Vleugelslagen in de ecologie van de geest
 

Die Ophaalbrug van Onnadenkendheid

“Het kan zijn dat de Republikeinen het gebrek aan enthousiasme voor Clinton oplossen door ‘negatief enthousiasme’ te creëren bij de Democraten. Een Trumpkandidatuur zou dit kunnen bewerkstelligen. Mensen gaan dan niet naar de stembus vóór Clinton maar tègen Trump.

Nu zien we de dialektiek tegenwoordig vaak als goedkope truc (“Lo, Plato!”), maar hier wordt het wel bijzonder treffend geïllustreerd. Het ja/nee schema is een verschrikking, want het speelt onnadenkendheid in de kaart.

“Dat ligt bij de Republikeinse kandidaten wel anders. Die verkondigen stellingen die fundamenteel als on-Amerikaans beschouwd mogen worden. Bijvoorbeeld de ontkenning dat klimaatverandering wetenschappelijk gezien een feit is.

Dit is wel heel erg Pravda.. waarop volgt:

“Sinds wanneer is het in het land dat de wereld de maanlanding, het internet en de iPhone gaf oké om losjes met het interpreteren van wetenschappelijke feiten om te gaan?

Sinds februari 2015.

 

Bron: http://www.volkskrant.nl/opinie/wil-de-echte-hillary-clinton-opstaan~a4255399/


Enforcing fantasy

Zeg nou zelf – hoe toevallig is het dat “Sook” (Eng. Socks) boven alles over vrijheden gaat?

Hoe briljant is het dat ik sommige van mijn gedachten vaaglijk onder woorden brengen mag? Als ik het zodanig uitleg dat het klinkt als “is het niet volkomen vanzelfsprekend, ligt het niet volkomen voor de hand dat onze gedachten te maken moeten hebben met wie wij menen te moeten zijn?”

Voordat je een baby hebt, kun je er geen voorstelling van maken. Nou, dat kun je natuurlijk juist wel, maar achteraf zou je waarschijnlijk schoorvoetend moeten toegeven dat er iets wezenlijks aan miste.

Hoeveel mensen hebben we die overtuigd zijn dat religie effectief is alleen omdat de bijbehorende Godheid Zijn Almacht aanwendt om die religie in stand te houden? Ons geloof is toch de basis voor religie?


Protestanten, Punkers, Panters, Profeten

“Die kwesties waar het haar echt om gaat, zijn de mogelijkheden en grenzen van de maakbare mens en de vraag hoe de balans te vinden tussen de opdracht je leven en de wereld te verbeteren en de noodzaak los te laten en je neer te leggen bij het onvermijdelijke.

Alsof daar de balans over gaat, die eeuwige weegschaal met twee schaaltjes, terwijl we te maken hebben met een mobiel bestaande uit mobielen, wier gewicht verandert met de wind.

“Pas toen ze met doodsgedachten bij de psychiater belandde en die officieel vaststelde dat ze genderdysforie had, aanvaardde ze dat er geen andere keuze was dan de oversteek te wagen.

In het artikel wordt gesuggereerd dat de biologische basis voor deze vorm van ongeneeslijke onvrede met je eigen situatie (ie je zelf) doorslaggevend was. Maar wat was werkelijk doorslaggevend: de fenomenologie. En waarom is dit op haar beurt doorslaggevend!

“In de ergste gevallen ondergaan ze gedwongen sterilisatie of krijgen ze de diagnose geestesziek.

Wat ons probleem met die “logistiek van onze fantasie” zo treffend toont: de geest is niet hard zoals het lichaam en daardoor makkelijker aan te passen. “Maakbaarder.” Daar zit ook wel iets in, maar wat hier mis is (het tegenovergestelde van “raak”), blijft de voorrangspositie van de fysieke wereld.

Wie heeft hier voorrang: de road train of de duif?

“Maar als het een onmogelijk of obsessief verlangen wordt dat niet ingevuld kan worden, dan moet je het loslaten.

En daarvoor komt methode 1. Methode 2 gaat immers over Europa, het enige continent dat zou kunnen staan voor wat het is: het vasteland van Griekenland. “Da?!”

Afrika liep ook maar tot de Muur van Zand, een randje strand, terwijl het echte Afrika daar juist begint. Oceanië is net als Zeeland een eclatante contradictie. Amerigo was behalve het paard van Sinterklaas, hoe kan het ook anders, een charlatan.

Wacht, Azië is treffend, want het verklaart waarom de mens die kant op wilde. Richting het Licht.

 

Bron: https://decorrespondent.nl/4111/Geen-groter-voorbeeld-en-voorvechtster-van-maakbaarheid-dan-deze-vrouw/825860857833-4be01d31


More than my whole life behind?

“Traditional thinking is to do with analysis, judgment and argument. In a stable world this was sufficient because it was enough to identify standard situations and to apply standard solutions. This is no longer so in a changing world where the standard solutions may not work.

However, this is not the point. I assume Prince Edward hath understood all of it (considering “I M right, & U R wrong”), but then why “explain” it in this way?

“There is a huge need world-wide for thinking that is creative and constructive and can design the way forward.

The point here being that we cannot yet comprehend what we will think.

 

Bron: http://www.edwdebono.com/#!about-dr-de-bono/c10g1


The Context of Mind

Wanneer ik het idee/gevoel heb dat ik al die tijd geleund heb op mijn grote broer, dan betekent dat natuurlijk niet dat dat “werkelijk” zo is, of dat stom gezwets is (psycho-babble).

Het betekent dat deze manier om iets uit te drukken iets toevoegt aan wat ik denk.

Het begrip “demonen” drukt het ook uit: mijn innerlijk kan niet anders dan zich veruiterlijken in gedrag.


Bärenpfadli in die Schweiz vs. de Brede Weg van de Gotthardtunnel

Soms word je wakker en dan:

“Ik zit hoogstens op het tussenstreepje, tussen Turkije en Nederland. Een Turkse-Nederlander. Ik verander naar gelang de context en word telkens anders gedefinieerd. In de binnenstad van Amsterdam word ik vaak in het Engels aangesproken en aangezien voor een Italiaan of een Griek. Dat is me nog nooit overkomen in Amsterdam-West, daar ben ik gewoon een Türk. In het buitenland ben ik plots wel weer een Nederlander, ook in de ogen van Nederlanders.

“Er is dus ruimte voor shapeshifting: in het uitgaansleven kwam het misverstand over mijn vermeende Italiaanse achtergrond me niet slecht uit. Er zijn ontsnappingsroutes, we moeten zoeken naar de plaatsen waar het dwingende integratie-denken in alledaagse ontmoetingen wordt opgeblazen – om zo ruimte te maken voor verandering.

Yes, er zijn ontspanningsroutes. Yes, er zijn dan misschien nog geen tunnels, maar er komen routes als vanzelf, omdat de grond vol gaten zit. We will cross that bridge when we get to it, maar er zijn nog geen bruggen. Maar er zijn natuurlijk al wel Bärenpfadli.

“Ik vraag me af hoe het alternatief eruit kan zien. Kunnen we een Groot Verhaal bedenken dat ruimte biedt aan pluriformiteit en interne variaties?

Ja, maar beter kunnen we veel betere verhalen verzinnen. Zoals eerder opgemerkt hebben de Grote Verhalen iets kinderachtigs en hoewel daar niets op tegen is, zijn het ook krachtige beperkers en begrenzers, zoals sprookjes ten opzichte van Die unendliche Geschichte en de nogal vlakke religiositeit van de nazi’s en Herr Fritz Bolkenstein, die overigens ook alleen maar goed werk probeerde te doen.

In het kader van het Grote Verhaal is Du Capital natuurlijk nog springlevend (of op z’n Hollands Dus, Kapitaal) en in Leven na de Dood wordt in de vorm van Nazaten ook nog steeds fors geïnvesteerd. Not to worry, but make haste?

“We moeten voorbij de dominante verbeelding van een wit en post-religieus Nederland.

Juist! De verbeelding is hier het probleem! Want de verbeelding is hier de oplossing!

 

Bron: https://decorrespondent.nl/4092/Zo-wordt-Nederland-weer-een-plek-voor-iedereen/822043938276-b5637541


De Duistere

Oorspronkelijk is onderstaande tekst van 6 maart (’15), maar het vliegt alle kanten op, een neveneffect van divergent, transioneel denken, althans, op een andere manier kan ik er nog niet over nadenken. Pijlers ervan zijn, om er “zomaar” een paar te noemen, maar daar is dan ook niets “zomaars” aan:

* uitgelokt worden om verder te gaan
* en aangezien “de waarheid” geen rol speelt
* meegesleept worden en DAN VERDER

De invulling van deze nogal abstracte voorstelling (ook al zo’n begrip waar ik een maximale hoeveelheid gewicht op heb gestouwd), die op z’n minst ook abstract te noemen is, wordt dan bijvoorbeeld zo:

standaard =
dat idee dat god het wel weet

VERDER =
er is geen standaard
maar dat betekent dat jouw standaard niets betekent!
maar HET gebeurt wel omdat DIE standaard dat geëffectueerd heeft.

DAT mosterdzaadje.

Godverdomme – wat een gepuzzel weer! Over reversed engineering gesproken!


While knowledge shall be outdone not by conviction, but by belief, unless..

Een zuivere geest? Die bestaat niet¹

Precies! Dit is de pointe van deze hele exercitie. Geen referentiekader zonder referenties en zonder referenties geen gedachten, geen waarnemingen, geen taal. Het probleem is hier vooral dat vooroordelen niet geïsoleerd kunnen worden zoals rastafari’s of je spreekwoordelijke samurai. Iemand anders moet ze als vooroordeel identificeren.

Tevens: ik wilde telkens weer creatiever zijn, maar eigenlijk is het mij altijd gegaan om GENERATIVITEIT: zichzelf versterkend, gepassioneerd.. Eerstens dacht ik dat het zou gaan om mijn gebrek aan overtuiging – dat ik nergens voor sta. Toen ging het om de politiecel van mijn gedachten, want honden zijn onvrij, maar geesten hebben ook nogal wat te verstouwen voordat Sir Francis met ze om zou willen gaan.

De Duistere, het bijnaam van de zoon van Hera, dat is die andere obsessie: zo praten dat niemand het begrijpt – als wraak? – maar het effect is nu dat de suggestie van betekenis, die je natuurlijkerwijze vooronderstelt bij personen, onvoldoende krachtig is om het hele elliptische verhaal te blijven volgen.

Als gedachten en motivatie een kringloop zijn – als wat je denkt te maken heeft met wat je hoopt – je gelovingen je way of life in stand zouden moeten houden – dat je bekrachtiging van je gedachten door je bewustzijn leiden tot dat “vreemde” fenomeen van rationalisatie – dan speelt de biografie van de kunstenaar wel een rol in zijn werk, als zijn werk meer moet doen dan kunst.

Zoals een stuwmeer dat te vol gelopen is en sterker dan de ….. dam.

 

¹ https://decorrespondent.nl/3546/Het-voordeel-van-vooroordelen-en-hoe-ze-ongelijkheid-helpen-bestrijden/712357723638-e1567b96


Was Neo really about Conservatism?

“Because we might just realize that conservative thinking leads straight into the Very First World War.


Zooggedierte – of zorgdieren

Dat wij als sociale zoogdieren zoiets als “de liefde” zouden moeten hebben, dat begrijp ik. Dat lijkt dwingend.

Religie – samen-binden – logisch.

Maar dat ze kunnen lachen..

Zolang dat niet volkomen doorslaggevend imperatief is, kunnen wij toch niets van onszelf doorgronden?

!