“Je moet heel erg je best doen. Als je vwo-advies krijgt, krijg je van ons een paard.’ Van dat soort druk komen kinderen juist minder lekker in hun vel te zitten, zegt deze lerares die nu 22 jaar voor de klas staat.

Nou ja, eigenlijk zijn er dus geen regels voor, want er zijn vast kinderen die hier wel door worden gemotiveerd. Alle factoren, waaronder obsessies met paarden, wegen mee. Het probleem is gewoonlijk dat we niet weten wie we voor ons hebben.

“Iedereen – het ministerie, ouders, scholen – zit elkaar op te jagen. Niks is goed genoeg. Het moet allemaal 100 procent bovengemiddeld.

Maar “alles” ging ook steeds meer onderuit: lees: taalbeheersing, rekenen en de noodzaak die het meest krachtig kan motiveren. Ik herinner me nog goed Herman Philipses zeldzame woede-uitbarsting naar een medestudent toe.

“Met toewijding werken aan het proces, in plaats van alleen de finish willen halen: dat is een centraal idee van Carol Dwecks groeimindset.

Maar dit kan niet kloppen: want dit kan niet vernieuwend zijn.

“Zeer motiverend blijkt de Loci-methode Lees ook het boek Moonwalking with Einstein (Het Geheugenpaleis) van Joshua Foer over de Loci-methode. (visualiseren en uitvergroten): handig voor het onthouden van dingen die niks met elkaar te maken hebben, zoals ‘boom’ en ‘vrachtwagen’. Gewoon herhalen van twee van zulke woorden, zoals de meeste schollieren [sic] uit zichzelf doen, werkt niet, zegt Remindeigenaar André Duijkers.

Maar dat is te zeggen.. Het ligt er maar net aan hoe je bent getraind en alles wat je overkomen is. Ik durf absoluut niets over mijzelf te zeggen, maar dat ik verbaal ben georiënteerd daar is toch moeilijk omheen te draaien. Woordparen als “boom-vrachtwagen” – hoewel je die in Zwitserland en Zweden overal ziet – zijn wat mij betreft zo absurd(istisch) concreet dat ik ze ook niet meer kan vergeten. Hetzelfde geldt “Antonio Gramsci,” omdat mijn geschiedenisleraar specifiek over hem zei dat je zijn naam niet hoefde te onthouden. Overigens sprak hij het, begrijp ik nu, wel verkeerd uit.

“Het is een centraal idee van Mindset, dat de hersenen niet een onveranderlijke klomp cellen zijn, maar sterker kunnen worden door training, als een soort spier. Als je dat idee hebt over je
hersenen, kom je van die vaste mindset af.

Aha! Maar dat is niet de pointe, want hier ligt niet het probleem. Zoals het hier wordt voorgesteld is de growth mindset ook ingevuld. Bateson indachtig zou ik hier een metafoortje willen pleuren:
als de fixed mindset een lineaire functie is (met richtingscoëfficiënt nul) dan is de growth mindset
(de rechterkant) van een parabool. Maar we willen x in de macht!

“Het is een minder vreemde gedachte dan het misschien lijkt, als je eraan denkt hoe makkelijk mensen zichzelf ín de put kunnen praten. Dat heeft een zelfversterkend effect. Als we dat kunnen, kunnen we ons er dan niet ook uitpraten? Of uithandelen? Heeft dat niet ook een zelfversterkend effect?

Maar hebben we hier niet twee verschillende zelfversterkende effecten?

“Ik krijg best wel een voldaan gevoel als ik iets afmaak binnen de tijd, en dat motiveert me dan
weer om andere dingen te gaan doen. Je komt in een soort momentum.

Daar is dat beruchte begrip – momentum.. Hier bedoelt hij waarschijnlijk zoiets als flow, maar zo zie je maar. Verwarring genereert soms meer gedachten dan een helder kader.

“Breeuwer zegt er op een andere school van overtuigd te zijn geraakt dat dit soort trainingen zinnig zijn, vooral als ze een vast onderdeel worden van bijvoorbeeld het mentoruur. Over de huidige groep valt nog niks te zeggen tot het volgende tussenrapport. En de training van Remind zal worden geëvalueerd, maar hoe precies is nog niet duidelijk.

Precies!

“Dat klinkt behoorlijk vaag. Maar de vraag is ook: kun je dit wel vatten in harde meetresultaten, en moet je dat willen?

Nu, het kost tijd. Wat het moet opleveren is nieuwe ideeën. Over elkaar, over de wereld, over het leren zelf.

Alles draait uiteindelijk om achieving critical mass.

Thalia Verkade – https://decorrespondent.nl/4115/Hoe-kunnen-veranderen-het-nieuwe-kunnen-kan-worden/826664419845-40c4324c 5 april 16

“De aanhoudend lage rente verblindt beleggers voor de risico’s die ze nemen en de jacht op meer rendement.

Dus de lage rente zorgt niet voor investeringen, maar voor NOG meer risico nemen?

“Waar wij ons zorgen over maken is het gebruik van ‘leverage;’ het werken met leningen om de aankoop van effecten te financieren.

En NOG meer risico.. Is het dan niet volkomen rationeel erop te blijven gokken als het enige dat iets oplevert juist gokken is? Of anders gezegd.. als da fog of war een bron van inkomsten blijft – en het verbod op handel met voorkennis suggereert dat ook – hoe kunnen we groei dan uit de greep van het avonturieren houden?

Joost Dobber, Martine Wolzak – FD.nl “Lage rente maakt beleggers blind” 1 april 16

Geld is de vleesgeworden rationaliteit. Het is onpersoonlijk en evenmin eenkennig.

Je geld willen laten zien is toch wel de mooiste illustratie van ons “ik ben wie jullie van mij maken.” Tegelijkertijd draaien transacties juist om vertrouwen, vriendschappelijkheid, om bewustzijnsovereenkomstigheid.

Wanneer verliezen transacties die ecologie?

Een 5.5 halen is rationeel, gebruik maken van de mazen in de wet is eigenlijk dwingend.

You’ve heard them too: “Voters have become extreme,” or “This mistake could end his campaign,” or “Obama’s success has shown that race doesn’t matter” — all pieces of warmed-over analysis that political scientists no longer take seriously.

But political science is a contradictio in terminis. And a reductio ad absurdum.

People who are ideologically consistent hold beliefs that line up with each other as we’d assume in modern party politics: For example, a liberal who supports gay marriage probably also supports government spending on social programs and protecting the environment. Many of us intuitively believe that there is something “right” about these particular combinations of beliefs—that a liberal or conservative ideology reflects an underlying and internally coherent worldview.

It MUST be logical.

Your own beliefs, if you examine them closely, are probably not perfectly aligned with either major party — few people’s are. Because the United States has a two-party system, it is impossible for every voter to have a political party with views that match their particular combination of stances on the issues.

How COULD they be aligned!

But most people simply don’t follow politics closely enough for gaffes to matter. This doesn’t mean that they are stupid — in fact, I would argue that a Pennsylvania voter whose primary falls in late April is acting very rationally when he chooses to skip the media’s frantic coverage of the Iowa caucuses in January (after all, it’s quite plausible that the candidates who won Iowa won’t even be in the race by the time he casts his ballot).

Why WOULD gaffes HAVE to matter?

We should all be skeptical of anyone who claims that they have isolated the reason for Trump’s success. Politics is more complicated (and, I would argue, more interesting) than that.

Exactly – more complicated because it follows the artistic paradigm.

Again and again, Donald Trump has shown a willingness to violate the accepted norms of campaigning that candidates have followed for decades.

And that’s only a great illustration of this last comment.
Source: Emily Thorson – http://www.politico.eu/article/five-political-myths-
donald-trump-is-exploding-science-election-primaries/