Vleugelslagen in de ecologie van de geest
 

Bricks for the Wall of Frame

Technocrazy: In zekere zin leven we in EUropa in een aristocratie: een regering van experts.

Waarom nemen mensen kritiek zo snel persoonlijk?
Omdat het je “persoonlijke” overtuigingen, die dingen waar je in gelooft, aangaat en in twijfel trekt. En dat is natuurlijk behoorlijk persoonlijk….. Het belangrijkste punt hier is dan ook “vaag:” alles draait hier om je ecologie, ie. je totale stelsel van overtuigingen.

Wat is er soft aan de focus op mentaliteit (in sport bijvoorbeeld, of industrieel werk)?
Het vooronderstelt dat de mentaliteit te wensen overlaat – en dat is een teken dat “we soft zijn.” En dat doet pijn.

 


Roger Zelazny Trumps ’tall

“Een dergelijke actie zou niet alleen compleet illegaal zijn, er wordt dan ook niet geluisterd naar de miljoenen mensen die zo sterk achter de dingen staan die ik zeg.

Aangezien we niet bij elkaar kunnen controleren wat of wie er werkelijk in schuilt, zou de paranoïde geest ongetwijfeld opperen dat er werkelijk een persoon of stelsel van ideeën wezen kunnen die “Da Trump” genoemd zou kunnen worden en oprecht zou kunnen zijn. Omdat hij zich beroept op “de eerlijke wet.”

Niets zij minder waar.

Maar de politici hebben door de jaren heen wel netjes de weg bereid, Jo-hannessend.

Radicalisme is immers een reactie op idioterie.

 

Bron: http://nos.nl/artikel/2111841-gedelegeerden-smeden-plan-om-trump-van-nominatie-af-te-houden.html 17 juni 16


God save the Seas

Geen campagne, dan maar een bespiegeling:

Orwellian George is er duidelijk over: in 1984 hoort Engeland bij het Grote Angelsaksische Rijk dat zich uitstrekt tot en met Australië (ie. Oceania).

Brexit dus.


Het baasje van de protestantse kerk suggereert ook dat hij twijfelt, maar toch

“God spreekt wat mij betreft vooral door teksten die sterk zijn, echt sterk zijn, die mij overeind houden, de wereld overeind houden en – dat geloof ik ook – de kerk overeind houden. De kerk heeft ook iets geruïneerds.

Echt sterk zijn en ook nog ‘es de kerk overeind houden? Is dit niet precies wat de ontologische drogreden, wat het transionele denken voorschrijft?

“Ik denk dat woorden als dood, duivel en hel veel meer raken dan de omzwachtelde, abstracte woorden, die je al te vaak in de kerken hoort.

Maar de duivel is toch juist het duidelijk verkeerde idee? Raakt het? Ik zou niet weten hoe. Raakt het mensen die zich christen noemen? Wat doet dat witte konijn jou nou?

“Er dient zich ‘iets’ aan in de gedichten en de muziek waarvan ik hou. Zo is het geloof ook. Voor mij is dat ‘iets’ Christus. Hij dient zich aan. Niet als iets wat ik moet bewijzen of verdedigen, maar als een realiteit. Het is iets dat zich zelfs door de barrières van de tijden heen aan mij voordoet. Dat is de mystieke kern van mijn leven. Dat is voor mij een realiteit, maar die is niet te bewijzen. Het gaat erom je daar ontvankelijk voor op te stellen.

Als een realiteit. Volledig te verwarren met “die echte dingen.”

 

Gerrit-Jan Kleinjan – http://www.trouw.nl/tr/nl/5091/Religie/article/detail/4317685/2016/06/10/Bachs-geloof-is-mijn-geloof.dhtml 10 juni 16


EUforie, EUthanasie, ..

“In haar stuk ‘My EUtopia’ in Re:Creating Europe roept de Grieks-Franse hoogleraar internationale betrekkingen Kalypso Nicolaïdis ons Europeanen op de empathie te herontdekken en te cultiveren, voor de Grieken die achtergelaten zijn door de oude man die zelfmoord pleegde omdat hij zijn familie niet tot last wilde zijn en voor de vluchtelingen die op zoek naar een beter leven lotgenoten achterlieten in de zee.

“En zo komen we weer dicht in de buurt van het gebod uit de Bergrede elkaar lief te hebben en het Nous aimer! van schrijver Victor Hugo. Dat mag een sentimentele platitude lijken, uiteindelijk is het een diepe waarheid: of je het nu een unie of een republiek noemt, een gemeenschappelijke Europese democratie kan alleen bestaan bij gratie van een verlangen om samen een gemeenschap te vormen, niet alleen gevoed door de verwachting van voorspoed, maar ook door een elementair gevoel van lotsverbondenheid.

Een diepe waarheid?

De Rattenkoning die de EU is? Uit Europa weggaan is de rechterhand afhakken?

Maar het gaat ons niet om de realiteit van de lotsverbondenheid, alles draait om het gevoel dat dat reflecteert.

En hoe verbonden konden wij ons ooit gevoeld hebben met Oostenrijk en Hongarije? Met Spanje!

 

Tomas Vanheste – https://decorrespondent.nl/4724/Alleen-een-nieuw-Utopia-kan-Europa-redden-van-de-EU/949006736172-fdc9f3ef 15 juni 16


Transionaliteit is gaten schieten in grensmuren

Is gun control in Amerika niet het beste voorbeeld van je ingraven in je eigen positie?

Een wijze van denken die je bias centraal stelt roept het beeld op van stellingen. Douaumont, Verdun, Gallipoli.

Een eeuw geleden was men haast al halverwege.

 

Als je ergens mee worstelt, ligt het voor de hand het te externaliseren. Dat kunnen we met recht demonen noemen.


Voetbal is de strata-taal

“Campbell (28) studeerde politicologie, filosofie en economie aan Oxford.

Dat is de toekomst: noemden het vroeger interdisciplinair? Generalistisch? Fladderig? Jack of all trades but a master of none? Het transionele denken, omdat de motor van de verbeelding dat wat er in je hoofd zit is, maar dan ook niets van wat daar niet in zit, brengt met zich mee dat de wereld een stuk spannender wordt als we van al die niveaus nemen. Maar we mogen best een vriendelijker, beter woord uitkiezen: supradisciplinair? Synthetisch? Strataturgisch? Panoramiërend?

“Versimpel je je werk niet, dan blijf je onbegrepen.

Ja. Nee. Is simpel de sleutel tot complexiteit – meerlagigheid? Fout of meervout? De Batesonische metalogen zijn niet alle even geslaagd. Vaak ontstaat er iets taais in de psyche.

“Je moet de waarheid verkopen op elke manier die werkt.’

Als de waarheid zoiets is. Van overtuigingen begrijpen we best dat de ander die op ons wil overbrengen. Maar de waarheid? De waarde, ja. Jouw inzicht, zeker. De denkfaut moge helder zijn, maar dat een filosoof deze maakt, dat spreke boekdelen.

“‘Er is in het voetbal weinig aandacht voor details. Ik zag dat spelers werden gekocht op basis van één goede wedstrijd. Erger: er was geen plan met zo’n joch. Men stelde zich niet de vraag wat er gebeurt met een zeventienjarige als je hem honderden of zelfs duizenden kilometers laat verhuizen om bij jou te komen voetballen. Zonder je te verdiepen in wie hij is, uit wat voor gezin hij komt.

In de kunst is veel aandacht voor details. Bij tennis. Schaken. Rechtszaken. Maar voetbal is oorlog?

“Het paradoxale is: juist als de speler maar een beetje lanterfant, kan hij interessant zijn voor een club uit een veel sterkere competitie, zoals West Ham. “Dan is de Deense competitie niet uitdagend genoeg, wordt hij niet genoeg naar zijn limiet gepusht.

Geen filosoof zonder een degelijke paradox.

“Ik wil geen grote levensdoelen voor mezelf formuleren op mijn dertigste en dan op mijn veertigste merken dat er niets van waar is geworden.’

Behalve dat als leren geen scheppen het geen leren is.

Niets van waar? Dan speelt het formuleren van zo’n doel toch niet? En voor weinig dingen geldt dat sterker dan ons leven.

 

Michiel de Hoog – https://decorrespondent.nl/4667/Maak-kennis-met-de-Oxfordalumnus-die-voor-West-Ham-United-naar-voetballers-zoekt/937555977501-d5980cb4 13 juni 16


“U have to make a choice……” But it needs the right context.

“Waarom Mateen de aanslag pleegde, is nog niet duidelijk. Zelf zei hij, in een telefoongesprek met de alarmcentrale even voordat hij bij Pulse naar binnen ging, dat hij trouw had gezworen aan Islamitische Staat. Hij verwees ook naar de aanslag in 2013 op de marathon van Boston. Uren na de aanslag betitelde Amaq, het persbureau van IS, hem als ‘strijder van IS’. De FBI blijkt hem een paar keer onderzocht te hebben op banden met radicale islamisten, maar die bleken volgens een woordvoerder minimaal.

“De familie van Mateen zag eerder homohaat achter de daad. Zijn vader vertelde aan het tv-netwerk NBC dat hij zwaar geschokt was toen hij twee mannen elkaar had zien kussen. “Waar zijn vrouw en kind bij waren”, zei hij. De Washington Post sprak met een vrouw die in 2009 enkele maanden met hem getrouwd was, en vertelde hoe hij al snel instabiel en gewelddadig bleek.

Maar weten we het eigenlijk zelf wel?

We denken dat we een idee hebben over onszelf, maar “By Jove!” wat een psychodynamische complexiteit over zelfs maar schijnbaar kleine persoonlijkheidsmomenten. Wat een Towering Inferno van verbanden en wat een autohagiografische Toren van Babel!

Als ik terugdenk aan wat ik zag nu een week geleden, dan acht ik het ronduit een wonder dat we al iets hebben.

Als Ken Uzelve alleen maar wil aanzetten tot.. De suggestie doet dat je het kunt weten zodat je nooit meer stopt met nieuwe wegen bewandelen?

Zoals The Oracle zegt wat nodig is zodat er iets gebeurt wat je echt nodig hebt.

 

Bron: http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/4319011/2016/06/12/Wat-was-het-motief-van-Omar-Mateen.dhtml 12 juni 16


Leren in de vorm van een lawine

Stel:

Lerenº = opmerken dat het 1.00 uur is,
Leren¹ = woordjes of begrippen leren en
Leren² = uitvinden of erachter komen hoe je al die dingen leert.

Wat is dan Leren³ ..?

Want een kennispiramide wordt nooit hoog genoeg om vanaf te kunnen skiën.


“I am A Strange Loop.. Nay, a Strange Constellation!

Waarom werkt nudging zo goed? Niet zozeer omdat het “bewustzijn” wordt gebypassed, maar omdat het bijna uit beeld knaagt aan de overtuigingsstructuur van onze persoonlijkheid, waarin de motivationele elementen, onze bias in complacency, zo’n religieuze – dwz. een samenbrengende – rol spelen.

Waar we over praten zijn veelal objecten, maar dat we met elkaar praten duidt op de relationele rol van taal. Limburgers en Brabanders beseffen dit veel beter dan Hollanders.

 

Addendum: De titel komt natuurlijk bij Douglas Hofstadter vandaan.