Verward als de burger blijkt, liever niet verward
“Burgerlijk is het wanneer je geen behoefte meer voelt de norm ter discussie te stellen, wanneer je de status quo wel prima vindt, wanneer je de toevallige vorm waarin je leven is gestold accepteert zonder je druk te maken over alle niet onderzochte alternatieven.
De toevallige vorm? Maar we ervaren dat toeval toch helemaal niet? En als het toeval juist wél opvalt, dan is er weer geen sprake van een stolling. Dan, immers, is er net iets gebeurd waardoor de temperatuur gestegen is.
Wat is nou een goede reden om je druk te maken over alle nog niet onderzochte alternatieven? Als je de tijd ervoor hebt en in die tijd de ruimte: de conceptuele ruimte met voldoende tijd. Dagdromen.
“Dat is waarom het zo’n slecht imago heeft: burgerlijkheid is een capitulatie voor het middelmatige. Niet toevallig zijn het de jongeren die zich er het meest tegen verzetten: die hebben nog de illusie dat er méér in het leven zit, dat zij te bijzonder zijn om hun smaak met de meerderheid te delen.
Maar dat is een Non Sequitur. Het lijkt stromend maar er zit een stalinistische sluisconstructie.
Waarom zou het bezig zijn met wat je allemaal zou kunnen denken, als je daar de gelegenheid toe hebt, over de norm gaan? En dan, alsof je niet van alles tegenkomt en leert dat het bijna allemaal niet echt boeit, als je jezelf hebt weten te verlossen van ideologische verknopingen en destructieve droomsels, de hele dag mag buitenspelen in de zon en thuis weer onverwacht verhalen op je wachten en bedacht om dan ook gelijk gedeeld te worden, wat houdt dáár dan “het midden” in?!
Micro-meso-macro. Middelmatig – als dat het midden is tussen uitzichtloos en manisch of tussen eenzaam en afhankelijk.. Of bedoel je dat kostuumfilms tenminste nog kostuums hebben.
De illusie dat er méér in het leven zit, vooronderstelt dat er niets in het leven zit – dan burgerlijkheid.
“Burgerlijkheid is dus ook een vorm van bescheidenheid: het burgermannetje aanvaardt de wijsheid van de massa en waant zich niet bijzonderder dan anderen. Hij schept er een bepaald genoegen in dat zijn oude, naïeve zelf achter hem ligt: „Ja, die jongeren hebben dromen en romantiek. Maar ze komen er nog wel achter dat je meer hebt aan een windjack van Bever Sport.
De wijsheid van de massa is.. dat niemand echt bijzonder is? Maar dat is net zo min de moeite om te denken als iederéén bijzonder maken, wat dan weer een leugen is?
Die jongeren hebben toch juist geen dromen, zegt de dromer?
Wie de wereld heeft verkend, heeft genoeg te zien.
Wie verlangt er naar dat windjack? Degene die te sterk is afgekoeld.
“Er is nooit een politicus die zegt: ik omhels de randfiguren, bohemiens en querulanten. Logisch ook, want die zijn niet zo talrijk.
Nou ja, dat is onlangs nou juist geprobeerd, toch?
“Huizinga is niet de enige die dit opmerkte. Nederland staat bekend als het burgerlijke land bij uitstek, met een grote middenklasse, een sterk gelijkheidsideaal en een bijbehorend conformisme.
De Chinezen van het Westen, maar dan zonder die achterlijke trots. Ongeïnteresseerd, onfatsoenlijk nieuwsgierig, niet volkomen gestoord of op zichzelve ingestort.
Bron: Floor Rusman – https://www.nrc.nl/nieuws/2018/12/14/het-is-fijn-om-burgerlijk-te-zijn-a3060430 14 december 18
