Transionaliteit schept nieuwe ruimte en daar is behoefte aan

Ik heb de hele tijd gedacht dat het transionele denken gevaarlijk is in die zin dat het, mits verkeerd begrepen maar da’s geen moeite, iedereen een vrijbrief zou geven alles maar te bedenken. Dan ben je een variant op “terug bij af.” Cf. de Trumpies.

Maar het institutionaliseert juist onze conceptuele vrijheid – in het liberalisme wordt het opgevat als privegedachten zonder actie maar dat ziet het bespreken van die gedachten over het hoofd – en schept in feite de ruimte die het rationele opeist.

Terwijl die ruimte NU NOG ten koste gaat, weliswaar onterecht, van de behoefte aan het zelf toepassen van ideeen op de ervaring: conceptualisatie. Op dit moment dus is het succes van de wetenschap bedreigend voor veel mensen, omdat die ruimte om “zelf te doen” daadwerkelijk steeds kleiner lijkt te worden.

Dan krijg je ook die kunstmatige tegenstelling tussen wetenschap en religie en feit en fictie – wat dientengevolge een nutteloos verzinsel moet zijn.

Vandaar dat “onbegrijpelijke” verlangen terug naar eenvoud.