Dan is een metafoor wel de metafoor!

Abstraheren behoeft een voorstelling, een representatie, maar niet per se een concrete. Maar omdat het representatie nodig heeft, komt de verbeelding in beeld. Maar de verbeelding is hoewel voortgestuwd door de fysieke en sociale omgeving een persoonlijk talent. Natuurlijk is het moeilijk de volgende reeks 1-2-3-4-5-6 af te moeten maken en geen 7 te denken. Maar hier worden weinig vrijheidsgraden gesuggereerd. Anders is dat in het visuele domein: “Hoe stel je zwaarmoedigheid voor? Pak een stift.”

Welk elegant mechanisme verklaart zowel de conceptuele virtuositeit als onze ervaring van bewystzijn als ons vermogen om na te denken over “Hoe groeit een eik? Niet alleen onze herinneringen zijn “persoonlijk” maar ze zijn juist persoonlijk omdat onze abstracte wijze om ermee om te gaan persoonlijk is: wij begrijpen ze op onze eigenzinnige wijze!

Snap ik eindelijk waarom ik zo’n slechte tripper was: in plaats van “zweven” en spelen met concepten ging ik verder en verder en verder en gestimuleerd door het doorslaggevende succes: te ver. De karakteristieke BLOW OUT die volkomen natuurlijk voortkwam uit mijn persoonlijkheid zoals die zich op dat moment zelf-definieerde. Een proces dat je inricht om onbeheersbaar te zijn: zelfbewusyzijn: is dat dus ook. Het kan de onbeheersbaarheid opleveren die in mijn geval resulteerde in die BLOW OUT, maar duidelijk uitlegt waarom mensen zeggen dat genialiteit en gekte dicht bij elkaar liggen.