LOVE IS HATE

“Waar we keer op keer op stuiten,” verzucht Wynn, “is dat baby’s het gemene individu verkiezen boven het individu met een andere mening.

Dat liefde haat zou moeten geven, dat was mij wel duidelijk. Wat zou jij immers doen met de verkrachter van je kind? En hoe meten vrouwen hun liefde? Aan de hand van hun woede, toch? [Of denk aan het oxytocine verhaal over clubliefde.] Maar toch komt bovenstaande net anders op me over.

“Je kunt een muntje opgooien, mensen volkomen willekeurig indelen en jawel, ze gaan de andere groep discrimineren.

We zijn gevoelig voor verschillende contexten en die gevoeligheid maakt ons alert op details.

“Maar toen kwam de schok. Uit later onderzoek bleek dat we oxytocine evengoed het ‘haathormoon’ of de ‘melk van de menselijke weerzin’ kunnen noemen. Het vergroot namelijk niet alleen de liefde voor vrienden, maar ook de afkeer van vreemden.

Ah.. dus dat!

“De harde waarheid is dat empathie en xenofobie twee kanten van dezelfde medaille zijn.

Maar zo klopt het toch weer niet. Sowieso lijkt me “de harde waarheid” een karikatuur van de metafoor van de waarheid van de Mack-truck. Als meer empathie leidt tot meer clubliefde, dan verklaart dat nog niet waarom vooral de buren het moeten ontgelden. We hebben toch meer dan één categorie vreemden?

“Psychologen spreken overigens ook wel van de ‘moralisatiekloof’: we vinden de dingen die ons en onze geliefden overkomen veel erger dan wat we anderen aandoen.

De Italiaanse vete.

“Want dat is wat empathie met mensen doet. Het is doodvermoeiend. Voor een latere studie vroeg Tania een groep proefpersonen een week lang iedere dag een kwartier hun ogen te sluiten en zo veel mogelijk empathie te voelen.
“Veel langer hadden ze het niet volgehouden. De deelnemers stonden aan het einde van de week stuk voor stuk somberder in het leven. Eén vrouw zei dat ze nog maar één ding zag als ze om zich heen keek in de trein. Leed.

De les van het christendom.

“Want zeg nu zelf: als een kind bang is voor het donker wil je als ouder niet in een hoekje van de kamer meehuilen (empathie). Nee, je wil troosten en geruststellen (compassie).

Maar hoe zou je compassie kunnen leren zonder empathie?

“En 50.000 uur mediteren? Sorry hoor, maar sommige mensen hebben nog een leven.

Mediteren blijft voor ons iets.. waar we maar moeilijk betekenis aan hechten. Niet zo vreemd als je onze persoonlijkheden beziet.

“In het dagelijks leven gebruiken we voortdurend rationele argumenten en bewijzen. We hebben een samenleving gebouwd die barst van de wetten, regels en afspraken. Mensen kunnen veel beter denken dan we denken.

En dat klopt ook weer niet.

† Rutger Bregman – https://decorrespondent.nl/8125/empathie-is-niet-de-oplossing-maar-de-oorzaak-van-onze-grootste-problemen/1632235336875-48fb3cc4 23 april 18