Geen scherper zwaard dan de zijden van de abstractie

Abstracte ideeën zijn de rijkste ideeën. Want in feite laten zij het meeste toe. Of ze slaan het hardste toe.

De verbeelding wilde weg uit de gevangenis van het hier-en-nu. Het abstraheren heeft de verbeelding vleugels gegeven, waar het al opponeerbare duimen had.

“Aan de hand van meester Abdallah (Amine Ennaji) worden de radicale onderwijshervormingen geschetst waardoor klassiek Arabisch op school de verplichte voertaal werd. Abdallah, die zijn leerlingen in een kleine gemeenschap in het Atlasgebergte altijd in het Berbers lesgaf, raakt ontheemd. Alsof het regime hem zijn stem heeft ontnomen. Abdallah verliest zichzelf, zoals vele Marokkanen, in een hopeloze zoektocht naar zijn ware identiteit.†

Hoe Taylor. Zonder gedeelde horizon is het zoveel moeilijker (je) betekenisvolheid te realiseren.

„Iedereen speelt een eigen rol in de samenleving waarin hij leeft. Ik ben ervan overtuigd dat je via kunst en cultuur heel veel kunt veranderen.

Kunst en cultuur zijn de a-technische producten van de mens. En dus die andere kern.

Koen Greven – https://www.nrc.nl/nieuws/2018/04/24/ik-wil-laten-zien-waar-de-haat-vandaan-komt-a1600628 24 april 18