Science just for the truth?

Ik ben benieuwd: deze artikelen slaan doorgaans en niet voor niets de plank volledig mis.

“We gaan cultuur weer waarderen voor wat het is.” Gaan we dat? Wie? En wat is ‘het’ dan precies? Ik moet bij l’art pour l’art denken aan ‘all art is quite useless’ van Oscar Wilde, of ‘de allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie’ van Willem Kloos.

Dik.

“Kunst moet het hebben van vormgeving, anders is het geen kunst, maar is altijd meer dan vorm.

Dit lijkt me de typisch abstracte karakterisering die we verwarren met vaag. Het is duidelijk dat concretiseren een denkfaut is, maar dat betekent niet dat je niet specifieker mag zijn.

“Kunst hoort bij het leven. Zolang er mensen zijn, hebben die behoefte gehad om ergens afbeeldingen in te krassen, te zingen en trommelen, verhalen te vertellen. Uitingen van de ziel, van plezier, verlangens, onrust en ongenoegen. Daarmee leverden ze commentaar op hun bestaan.

Maar dit is toch echt precies hetgeen onvoldoende is. En dat bedoel ik dan niet schools: ik bedoel het in termen van waarom. Als kunst bij het leven hoort, waarom wordt dat dan toegelicht in termen van: “we zitten toch altijd lekker te doodlen?”

“Maar breng kinderen zo veel mogelijk in aanraking met muziek, verhalen, gedichten, schilderijen, films en voorstellingen. Laat ze zien wat anderen hebben gemaakt en laat ze zelf dingen maken. Kunstonderwijs zou zo vanzelfsprekend moeten zijn als taal, rekenen en gymnastiek, gegeven door mensen die daarvoor zijn opgeleid.

Maar WAAROM dan?

† Aleid Truijens – https://www.volkskrant.nl/opinie/kunstonderwijs-zou-zo-vanzelfsprekend-moeten-zijn-als-taal-rekenen-en-gymnastiek~a4581333/ 16 maart 18