Door die Sluier

Johnny Rawls’ Veil of Ignorance.. Er schuilt duidelijk een denkfaut in, niet in het minst vanwege het krachtig’ appèl om redelijk te zijn. Maar het idee is van schoonheid: abstract en enigszins absurd.

Maar wacht – zouden we onszelf niet beter zien sub specie 2100? Zoals Super Zaxxon 2000 de stralenkrans van de techn’èspère aan ons leven meegaf.

Rawls suggereert dat het probleem van rechtvaardigheid voortkomt uit de egocentriciteit van onze positie: we kunnen er niet goed over nadenken omdat we er middenin zitten. Net zo als we onze bias over het hoofd zien, verliezen we de grip op onpartijdigheid, voor zover dat rechtvaardig is.

Maar draait het niet om de “toekomst?” Om wat ons toekomt? In het Frans: futur ofwel wat er zou moeten zijn.

Wat is mimetische begeerte dan gebrek aan fantasie? Gebrek aan fantasie in een sociaal dier!