Girard vs. Langnek

Hoe toevallig is het dat we allemaal hetzelfde “willen?” We worden erop geattendeerd doordat die ander het wil – dan kunnen we toch niet anders dan volgen? Tenzij we afhaken?

Is dat dan spitsburgerschap!

En hoe veelzeggend dat we uit het feit – de perceptie derhalve – dat het leven geen zin heeft – terwijl een doelpunt in een voetbalwedstrijd dat wel heeft – concluderen dat het leven geen zin kan hebben. Terwijl we het in dit geval natuurlijk zelf mogen bepalen!

Alsof het moment dat we het zelf mogen zeggen nooit een goede rechtvaardiging kan zijn. Of relevanter: als onze gedachten elkaar helpen is die afhankelijkheid verdacht.