Verwarring alom

“O.J. werd vanwege bergen aan fysiek bewijsmateriaal al snel hoofdverdachte in de zaak. Het proces dat volgde werd door honderden miljoenen Amerikanen live op tv gevolgd. Een proces dat de geschiedenis in kan als het duidelijkste voorbeeld van wat er gebeurt als vooroordelen zwaarder gaan wegen dan ratio.

Maar dit lijkt me toch juist het allerstelligste voorbeeld van de toepassing van de ratio!

For doubt must be reasonable.

“Opmerkelijk genoeg waren zowel de aanklagers als de verdedigers op jacht naar eenzelfde soort jurylid: de alleenstaande, zwarte vrouw. De aanklagers beredeneerden: zwarte vrouwen zijn oververtegenwoordigd Time Magazine over de dubbele strijd die veel zwarte vrouwen voeren tegen huiselijk geweld. als het gaat om huiselijk geweld en zouden daardoor automatisch sympathiseren met Nicole. De verdediging van O.J. beredeneerde: zwarte vrouwen hebben er een hekel aan als ‘hun’ mannen buiten de zwarte gemeenschap naar een vrouw zoeken, zoals O.J. gedaan zou hebben. Ze zouden daardoor automatisch minder sympathie opbrengen voor het slachtoffer, de witte Nicole.

Nou weet ik niet of die tweede redenering geen non sequitur is, maar dat terzijde.

De vraag die lijkt op te moeten doemen is: wie had gelijk? Maar dat is slechts een doemscenario.

Bron: Vera Mulder – https://decorrespondent.nl/3738/Hoe-OJ-Simpson-door-zijn-eigen-verdediging-zwart-werd-gemaakt-en-dat-nog-goed-uitpakte-ook/750928700214-410ce60b 26 april 16