TRUST NO ONE
“Bij El-Bakraoui zie je – cynisch gezegd – op een prachtige manier wat de werkelijkheid is van die informatie-uitwisseling. Dan gaat het er dus om of boven een berichtje wel of niet ‘URGENT’ staat. En of dat aan de andere kant van de lijn dat berichtje wel of niet wordt geopend.
Maar dit token van cynisme is tegelijkertijd een hoop voor de aanstormende toekomst.
“Inlichtingendiensten willen hun bronnen altijd verhullen. Hoe groter het aantal partijen dat samenwerkt, hoe minder geheime gegevens er uitgewisseld worden.” Dus werken veel diensten liever een op een samen.
Is dat dan de paradox van de geheime dienst: dat informatie delen maximaal geminimaliseerd wordt?
Het oeroude principe hierbij is need to know: mensen krijgen alleen die informatie die ze nodig hebben om hun werk te doen.
Als je het kader klein genoeg maakt, wordt alles simpel.
“De eerste les die je krijgt is: inlichtingendiensten hebben veel partners, maar geen vrienden. Echt vertrouwen doe je niemand,” vertelt risico- en veiligheidsexpert Mike Moolenaar, die bij een inlichtingendienst heeft gewerkt.
En ik maar denken dat ik niemand moest vertrouwen!
“Het zijn bange organisaties. Mensen gaan zich indekken. Een fout kan het einde van je carrière zijn.” En dan kan het voorkomen dat iemand die bijvoorbeeld een goed contact bij de CIA heeft, zijn nek niet meer durft uit te steken.
De cultuur van de dwingeland logica.
“Een andere oud-medewerker van een inlichtingendienst bevestigt dat beeld: ‘Er is maar één woord: vertrouwen.
Source: Bart de Koning – https://decorrespondent.nl/4334/Waarom-geheime-diensten-altijd-terroristen-over-het-hoofd-zullen-blijven-zien/870659440002-c3c5cf37 15 april 16
