G marks the spot

Generativiteit is volledig afhankelijk van de mindset van de denker. Kan een idee daardoor wel een Γ-factor hebben?

Je zou bijvoorbeeld kunnen opmerken: de Qur’an werkt beperkend. Maar de ervaring zou kunnen openen (zo wordt het daar dan ook voorgesteld). De eis van rationaliteit lijkt eerst te beperken, maar kan later openbaren om vervolgens weer ogen te sluiten.

Maar gaat het daarom – om het effect van het idee – alsof het op zichzelf zou kunnen staan? Representaties werken telkens weer als een handige metafoor-illustratie: vergelijk kunstwerken met kiekjes. In de Γ-factor hoort ook de context. En dus ook de persoonlijkheid (wat voorheen de relevantie was):

“Je moet dus zus en zo zijn, “Een dergelijke ecologie is vruchtbare voedingsbodem, “…

Maar misschien gaat het om iets anders: misschien is de Γ-factor zoiets als de X-factor: het is de bedoeling om erover uit te wisselen. Om middels het uitwisselen niet zozeer dichter bij elkaar te komen, maar meer met elkaar te zijn bezig geweest.

En zie anders Jean Monnet.