Lala’s Lab “Oratorium”

Vergelijkbaar met een oorzaak-gevolg keten en een implicatie hebben we de neiging het kader te behoeven (cq te scheppen) zodat we mee kunnen doen met wat er binnen dat kader vervolgens allemaal wordt aangedragen, wat iets heeft kunnen worden omdat het een kader heeft.

Een spel immers heeft regels nodig, niet omdat de wereld werkt volgens regels, maar omdat de regels er überhaupt een spel van kunnen maken en het leuk kunnen maken. Maar eigenlijk zijn het geen regels: het is een kader:

De dimensies van een voetbalveld zou je kunnen beschouwen als een voorschrift, maar is het bord van Kolonisten van Katan dat ook? Dit bord wordt juist gedefinieerd door haar ruimte. De wet wordt ook vaak beschouwd als een wettelijk kader, hoewel dit kader niet meer als zodanig wordt gebruikt als er wordt ingezoomd op de precieze regeltjes: de formuleringen.

Regels zijn dan ook een implementatie van het kader: het kader moet wel zo wezenlijk zijn als onze geest niet zonder functioneert. Dan heeft het immers te veel vrijheden en kan het hoegenaamd niks!