Zooggedierte – of zorgdieren

Dat wij als sociale zoogdieren zoiets als “de liefde” zouden moeten hebben, dat begrijp ik. Dat lijkt dwingend.

Religie – samen-binden – logisch.

Maar dat ze kunnen lachen..

Zolang dat niet volkomen doorslaggevend imperatief is, kunnen wij toch niets van onszelf doorgronden?

!


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *