Why Me!

Want hoe kun je begrijpen, dwz “spontaan” inzien dat alles wat je begrijpt, geworteld is en voortkomt uit je ervaring(en)?

Nu we inzien dat het “ikkie” – het “volautomatische zelf” – uit de ervaring komt, krijgen we ideeën. Ervaringen immers kun je opzoeken. We zijn niet langer het lijdend voorwerp, maar het onderwerp zijn we ook nog niet.

Maar zo lijkt het toch niet, het lijkt veel overtuigender.

Alsof je het niet mis kunt hebben.