Ontzekerheid

“In moeilijke tijden groeien we in Rusland naar elkaar toe.

Dat wordt gepresenteerd als iets typisch Russisch. Maar dat is natuurlijk iets wat alle groepen die zichzelf vaaglijk als een volk kunnen waarnemen (“ik hoor er ook bij…”) allemaal doen, maar waarvan de algemene situatie nauwelijks kan worden waargenomen, omdat je je er niet voor open kunt stellen. Alleen door diplomaten misschien, maar die hebben vast de verkeerde vooropleiding (cf. McNamara).

Overigens dragen de media (“Rusland is geen partner meer, de Russen luiden de oorlogstrom..) alleen maar bij aan “de spanning.” Er is geen reflectie, geen analyse, geen ruimdenkendheid en dan wordt het dus wel erg “ingewikkeld.”

Om je daaruit te redden.

Hier aan ook soepeltjes verbonden: die centrale vraag is dan ook niet alleen “waarom onze overtuigingen ons hebben overtuigd,” maar vooral ook waarom de overtuigingen van anderen ons bijna nooit kunnen overtuigen..

Waarom je er zo moeizaam open voor kunt staan.