Harnessing the balls

Als we het bewustzijn opvatten als gewustwording lijkt het verhaal kwetsbaarder te worden. Rationaliteit is immers een toren van ivoor geworden. Transionaliteit gaat over olifanten.

Wat zien we als we sterren kijken? Niet te onderdrukken samenhang.

Wel te onderdrukken zijn rotgevoelens. Probleemgevoelens. Die dus tijgeren dwars door het kreupelhout van het bewustzijn. En de beleving bijzonder sterk onder druk weten te zetten. Maar wel bijna buiten beeld.

Getuigenverklaringen, die langzaamaan, of snel, maar altijd ongemerkt veranderen.

Stel: je droomt een geweldig verhaal en de droom is persistent. Dan is er opeens helemaal geen reden om eraan te twijfelen!

Zoals ik dus net droomde en ik uitlegde: “De zomer in Zweden is fantastisch!

“Ik zie het helder. Het is duidelijk. Grappig genoeg was het dat nog niet de hele tijd, maar was de suggestie niet “claire et distincte?”

Ons rechtssysteem gaat uit van rationaliteit en emotionaliteit. Dat wil zeggen – woede accepteren we niet meer. Alleen regulatie tegen de achtergrond van redelijkheid. Maar wat een onzin!

Aan de andere kant hebben we geen begrip voor de dader. Dan blijven we achter in de prehistorie. Het punt is niet slapjes: het punt is dat de factor bewustzijn in het verhaal achterwege blijft.

Welke chirurg heeft een bijna dood ervaring gehad?