Alles kan anders

Die politieke arena – die dialoog – is deductief geworden. Dan wordt het een kwestie van elkaar slim klem lullen. Het doorslaande succes van die rationaliteit, die een zweem van traditioneel machismo heeft en vandaar die russische legitimatie, teistert de kiezer met haar schijnbare correctheidscriteria.

Maar hij spreekt zichzelf nu toch tegen?! Maar toen stemde ze dit en nu dit?! Een draaier of een dommerik!

Dan wordt debatteren aristotelisch en krijgt het het bewustzijnsvernauwende karakter dat zo strak afgepaald is door de termen logos, pathos en ethos, waarbij het empathische makkelijk iets populistisch en pathetisch wordt, logos deductief en ethos primair wordt ingezet om ons gevoel van ver-trouwbaarheid in ons op te wekken, zodat we verminderd kritisch (neigen te) zijn.

Terwijl deductie eigenlijk ongeschikt is om de discussie te energieren.