Hoe kun je de boel herwaarderen als er nooit een eerste inventarisatie gedaan is?

Van psychedelica wordt door veldwerkers wel voorzichtig gemompeld dat je er gevoeliger van wordt. Dat klinkt wel erg simplistisch. Immers, dat zou betekenen dat je opeens over meer gevoel zou beschikken. En hoewel het makkelijk is te bedenken wat je daarmee zou kunnen doen, blijft het tegelijkertijd verbazingwekkend stil als je opmerkt dat dat onder de juiste omstandigheden een grote doorbraak zou betekenen voor het leven van velen, maar vooral voor het leven van die enkeling.

Uiteindelijk, als je zit te spelen met je kind – of, zolang ze zich klein genoeg voordoen, met het kind “van iemand anders” – en je bent niet met je werk bezig.

Als je zo zit te kneuteren en fröbelen samen met “jouw” kind, hoe kun je dan nog bezig zijn met het verwerven van betekenis en met het scheppen van novelle werken, met het Grote Goed en de nog veel Grotere Goederen, en dat op een betekenisvolle wijze?

En dan heb ik het niet over je langetermijnoplossing voor je pikettiaanse inkomenssituatie.

Zijn mensen met kinderen gelukkiger dan die zonder? Deze vraag zou een klassiek voorbeeld voor het probleem van het vergelijken van populaties die elkaars bestaan uitsluiten, moeten zijn. Het blijkt in ieder geval dat als iemands kinderen weggenomen worden, hun geluksquotiënt afneemt.

Dat nutteloze alle tijdverdrijvende spelen zonder helder eindresultaat! Als dat geen soelaas biedt!