F*CK IT

Meegenomen worden in de trip heeft als God het wil die tuimelende sensatie dat alle Duitstalige planmatigheid als sneeuw voor de zon verdwenen blijkt. In philms als Rose Red wordt die ervaring van nonlineariteit – wat doelgerichte vraagstukken als “Hoe kom ik bij mijn tent?” onredelijk maakt – als iets verschrikkelijks neergezet.

Als de vertrouwde lijnen door elkaar heen beginnen te krioelen en onontwarbaar geworden moeten zijn, is dat verontrustend genoeg.

Niet Kristiane F. Niet RAF. Niet BASF.

Waarom is de psychedelische revolutie “mislukt?”

De psychedelische revolutie, zoals gewoonlijk revoluties, onderschatte conservatieve krachten, die “in feite” geen krachten zijn, maar, zoals deep space het zonder zonnenlicht moet doen, industriële inertie. Zwaartekracht, waarover gesuggereerd wordt dat zelfs dat een emergent verschijnsel is, precies als bewustzijn.

De psychedelische revolutie was alles in één keer – persoonlijke transformatie, religieuze verjeugdiging, maatschappelijke transcendentie. In één letter – B. Psychotica bieden immers een verrijkende keten aan hoogtepunten:

1. De ervaring van de Eeuwige Jeugd in de vorm van fysieke en mentale NRG;
2. Een herwaardering van je situatie buiten de waan van je dagen;
3. Een op dat moment helder en onovertroffen vergezicht.

Aan het verschil tussen de Amerikaanse en de Europese politiek kun je gemakkelijk zien” dat onze premissen een kwestie van gestructureerd toevallende voorkeur zijn – ze worden (als) vanzelfsprekend tegen de achtergrond van onze cultuur en vervolgens wel met virulente rationaliteit verdedigd.

Rationaliteit is als een hamster die van A bij B komt, maar wie o wie zette hem eerstens bij A neer?