Category Archives: 2525 (Leren-3)

Meegenomen worden in de trip heeft als God het wil die tuimelende sensatie dat alle Duitstalige planmatigheid als sneeuw voor de zon verdwenen blijkt. In philms als Rose Red wordt die ervaring van nonlineariteit – wat doelgerichte vraagstukken als “Hoe kom ik bij mijn tent?” onredelijk maakt – als iets verschrikkelijks neergezet. Als de vertrouwde lijnen door elkaar heen beginnen te krioelen en onontwarbaar geworden moeten zijn, is dat verontrustend genoeg. Niet Kristiane F. Niet RAF. Niet BASF. Waarom is de psychedelische revolutie “mislukt?” De […]

Dus al dat kritisch denken Heeft slechts opgeleverd Dat de geest nog minder open staat Woedend jegens invloeden die je versieren Zouden De porno poppen van Auschwitz Exponenten van de sociale wiskunde Toen Madagascar allang van tafel was Doen niets aan de blauwe hemel Laten we ze gewoon vergeten.

Wat is voor ons als “mensdieren” het hoogst bereikbare – uitvinden hoe we erachter komen hoe wij mensdieren? Het uitvinden uitvinden? Als we “het sacrale” vergeten, vergeten we onszelf. Maar niet omdat het heilig is, maar omdat het zonde is! We zijn niet wie we denken dat we zijn, dat immers zou toch al te onverklaarbaar eenvoudig zijn, maar we bestaan wel, zolang we onszelf als betekenisvol beschouwen, uit phantasmagoria. Maar wie is de fantast? Vandaar de Fantastische Meneer Vos! Mohammed! Mark Rothko! Het […]

Als ik aan Bakens denk, denk ik aan Karl, maar ik denk ook aan Fëanor. En in beider situatie leverde het Baken als vanzelf ook de route, gezien de context waarin de beweging plaatsvond. Was het maar zo’n feest, voor zover we kunnen spreken van een dergelijk spetterend punt B. Ons punt B echter is zowel ondeugdelijk als lichtbron als weinig helder als het gaat om het te volgen pad. We zullen evenmin overeenstemming bereiken over de wenselijkheid van het doel, bij gebrek aan criteria van correctheid. We zullen achterblijvers […]