Wanneer religie zomaar iets concreets geworden is..

Wat betekent het om openminded te zijn, maar de ander niet te stimuleren om nog meer openminded te worden?

Hoe is het mogelijk geworden dat de leraar vertelt zonder de geest van zijn leerling verder te openen? Dat kan alleen in de paradigmatische op functionaliteit geënte situatie.

Nu begint het eindelijk – eindelijk – de moeite waard te worden om anderen te trainen in het schouwen van duizelingwekkende abstractieniveaus, omdat alleen dat vermogen tot de bevrijding van de geest van al die “bomen van het bos” kan leiden.

Op deze manier is bijna iedereen kleingeestig! Of kortgeestig.

Zolang dat dan maar aanzet tot hooggeestendzijn.


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *