Appels en peren

Zo periodiek wordt onderzoek gedaan naar het verschil in geluksgevoel tussen mensen met en mensen zonder kinderen. En natuurlijk komt daar dan iets uit. Maar wat heeft dit nog te betekenen als we onderkennen dat, zoals we uit het nieuwe paradigma moeten concluderen, het bewustzijin zelf veranderd is? Dan is het nogal wiedes dat beide groepen roepen dat zij echt gelukkig zijn!

Bourdieu – La Distinction: mensen van verschillende sociale klassen geven telkens hetzelfde argument voor het drinken van “hun” (klasse) drank, namelijk dat dat lekker is, of hun smaak. Dat is een natuurlijk argument, als de vorm van je bewustzijn anders (i.e. gestroomlijnd tegen de achtergrond van je stratificatie) is. Maar dan lijkt communiceren opeens een stuk vreemder (of meer vervreemdend) te worden (geworden).

Mensen zijn zich gewoonlijk helemaal niet bewust van de non-lineaire impact van hun communicatie, waardoor ze voor zichzelf waarmaken wat ze denken juist af te checken (of uit te zoeken).

Orwell stelt voor om het woordenboek steeds kleiner te maken zodat je “de verkeerde gedachten” niet langer kunt krijgen en daarom ook niet langer hebben. That’s the spirit!

Als een arts stelt “dat de overtuiging van de patiënt dat hij kan genezen” instrumenteel is voor zijn genezing, dan zegt dat toch iets over de kracht die overtuigingen kunnen hebben, maar die bestaan alleen in het buwustijzn!