“Waarom inspiratie werkt

“Fake it till u make it” is nu opeens een logisch gevolg!

“I stood on the shoulders of giants” krijgt nieuwe betekenis. Habitus. Het formeren van de habitus zonder het probleem van de ingesletenheid, omdat dat vooronderstelt dat het bewustzijn passief is en dat krachtige overtuigingen ouwe overtuigingen (moeten) zijn. Niets is minder waar. Het ligt alleen maar voor de hand dat ze meer impact hebben (gehad).

Was ik toch helemaal vergeten dat goeie filosofen ook kunstenaars zijn!

Vandaar ook de aantrekkingskracht van horoscopen en enneagrammen. Dus als je de spelregels van het wetenschappelijk onderzoek toepast, dan rolt er niks uit. En wat er uit rolt, zal een situatie zijn gelijk cogito ergo sum, circulair, althans, dat is mijn voorstelling.

Dus het model is zo dat beustzijn niet zozeer beuszijnsinhouden heeft, maar dat de “beustzijsinindhieiuden” het wbustzijn vervormen zodat het zelf verandert! Daarom werkt reclame ook!

The mind is the machine that makes” doesn’t really cut it. maar het idee zat erin dat het een Neumannchine is, de mind, het bewustzijn. En “makes” wordt hier gebruikt als in “I will meet my maker..

Het oude idee is dan ook dat je “het 6x moet horen en dan is het zo,” maar dat verklaart niet waarom dat zo zou zijn behalve dat de suggestie wordt gedaan dat dat effectief is, dus dat het brein vooral ontvankelijk is voor herhaling.

“Een baanbrekend idee moet zo simpel zijn dat het de banen in een keer breekt, anders kan het niet simpel zijn!

Het is nu inzichtelijk waarom “uitdagingen” een beter woord lijkt dan “problemas” maar laat ook direct zien waarom “problemas” supergave dingen zijn – dan hoef je echt geen “uitdagingen” meer! Duidelijk is nu ook dat “uitdagingen is echt een beter soort woord” een logische gevolgtrekking is, maar een nodeloze simplificatie!

Het andert onder andere het Onderwijsprobleem. Een van de grote stellingen is dat een leerling die zelf zijn verantwoordelijkheid neemt en “inziet” – ofwel aanneemt dat HIJ zelf “the maker” is – nieuwe mogelijkheden voor zichzelf schept, d.w.z. zal gaan waarnemen.

Het verklaart waarom andering zo moeizaam is – niet zoals Ricardo [Semler] zegt vanwege angst – maar omdat je bewustzijn zelf verandert op een manier die je niet goed kan zien aankomen. Je verandert natuurlijk automatisch – door de tijd heen, het zou dat ook anders kunnen..

Het verklaart ook zo goed waarom je het bij het rechte eind hebt als je stelt dat het “out of your hands is,” wat het dus in zekere zin juist niet is! De details daarentegen, die zijn wel degelijk out of reach.


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *